Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Άγιος Βασίλης έρχεται;;;;

     
Νομίζω τελικά ότι στο Σούπερ Μάρκετ βρίσκει κανείς πραγματικές ευκαιρίες. Ανακαλύπτει τους θησαυρούς της σκέψης των παιδιών μ΄έναν μοναδικό τρόπο. Είναι αποκαλυπτικός ο τρόπος που τοποθετούνται τα παιδιά ανάμεσα στον τρόπο λειτουργίας της οικογένειάς τους και του μακροσυστήματος , του κόσμου δηλαδή στον οποίο τα εισάγουν συνήθειες άλλων συστημάτων όπως αυτές φιγουράρουν στα ράφια των διαδρόμων.
     Βρίσκομαι λοιπόν στον όροφο των παιχνιδιών και απέναντι είναι ένα αγόρι γύρω στα 8 με τη μητέρα του.Ξαφνικά το αγόρι βλέπει ένα παιχνίδι και ενθουσιασμένο φωνάζει τη μητέρα του, υπονοώντας ότι θέλει να το αγοράσουν  Η μητέρα βλέπει το παιχνίδι και του λέει: 
 Α! είναι το παιχνίδι που έγραψες στον Αη Βασίλη.
Το παιδάκι  την κοιτά, κοιτά και το παιχνίδι και παίρνει τη μεγάλη απόφαση να διαπραγματευτεί το κανόνα του συστήματός του ή και να τον αμφισβητήσει αξιοποιώντας τα νέα δεδομένα.
- Εχεις λεφτά να το πάρουμε τώρα;
- Εσένα θα στο φέρει ο Αη Βασίλης , του λέει η μητέρα 
- Δεν έχεις λεφτά μαζί σου; επιμένει ο νεαρός.
     Γιατί να περιμένω τον Αη Βασίλη αφού είμαι εδώ κι αυτό είναι εδώ και έχουμε συμφωνήσει ότι αυτό το παιχνίδι μου αντιστοιχεί ?Γιατί να καθυστερήσω την ικανοποίηση  της επιθυμίας μου και να υποταχθώ σε ένα τελετουργικό το οποίο φαίνεται να μην έχει νόημα?
     Και η αλήθεια είναι ότι ο πιτσιρίκος έχει δίκιο. Οι οικογενειακές παραδόσεις και οι αρχές του μικροσυστήματος μπορούν να τηρηθούν και να ενσωματωθούν στο μακροσύστημα και να το επηρρεάσουν ακόμη, μόνον αν είναι πλήρεις νοήματος και περιεχομένου και όχι αν μεταφέρονται στο σήμερα  ως παπαγάλισμα άλλων εποχών..
     Ζούμε σχεδόν στο 2012 και ο Αη Βασίλης έχει να συμπορευθεί με την εποχή του,  προκειμένου να μην απαξιωθεί ως προς τη βασική του αξία που λέει ότι  η εκπλήρωση των επιθυμιών είναι προϊόν εμπιστοσύνης του ανθρώπου στο "σχετίζεσθαι" και  ο χρόνος αναμονής δεν αποτελεί καθυστέρηση , αλλά προετοιμασία του ανθρώπου να δεχτεί με  όρους ευχαριστιακούς το ποθούμενο και να το εντάξει στη ζωή του δημιουργικά.

1 σχόλιο:

makis ekdramontas είπε...

Η αναμονή για άλλους είναι ευχάριστη προσμονή και για άλλους καθυστέρηση τραγική. Σε μια εποχή που όλα κινούνται πολύ γρήγορα δεν ξέρουμε να περιμένουμε και τα θέλουμε όλα εδώ και τώρα. Έτσι ο στίχος του ποιητή που λέει " Να εύχεσαι μακρύς να είναι ο δρόμος..." έχει πολλά να μας πεί. Ο δρόμος είναι η αναμονή. Αν το αποτέλεσμα είναι μικρότερο των προσδοκιών δεν χάνετε η αξία του δρόμου.Αν δεν υπάρχει ποθούμενο δεν υπάρχει δημιουργία. Σε όλους τους τομείς της ζωής. Πόθος και αναμονή συμπορεύονται στη ζωή. Όταν το καταλάβουμε έχουμε προοδεύσει στο σχετίζεσθαι με τους συνανθρώπους μας.