Η σχέση με τον Άλλο, η δομή και τα πάθη της

Ημερίδα στις 10 Δεκεμβρίου 2016 μετην Françoise Josselin

Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2016

ΣΧΟΛΗ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΦΟΡΟΥΜ ΤΟΥ ΛΑΚΑΝΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

Το Φόρουμ Ψυχανάλυσης του Λακανικού Πεδίου σε συνεργασία με το Φόρουμ της Αθήνας διοργανώνουν ημερίδα στις 10 Δεκεμβρίου 2016

με προσκεκλημένη την

Françoise Josselin

Ψυχίατρος, Αναλύτρια Μέλος Σχολής της Σ.Ψ.Φ.Λ.Π, διδάσκουσα στο Κλινικό Κολλέγιο του Παρισιού

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΑΚΑΝΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

Θέμα 2016-2017: Η σχέση με τον Άλλο, η δομή και τα πάθη της

ΚΛΙΝΙΚΗ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΗΛΕΙΑΣ

9.45: Προσέλευση – Εγγραφές

10.00-11.45: Σεμινάριο από την Françoise Josselin Η σχέση με τον άλλον επιφέρει πάθη.

12.00-13.30: Παρουσίαση κλινικής περίπτωσης από τον Γιώργο Κουντουρά – Σχολιασμός από την Françoise Josselin

ΠΕΔΙΟ ΣΧΟΛΗΣ

15.15-17.30: Françoise Josselin: Ο δεσμός του λέγειν

Παράλληλη μετάφραση

Εγγραφή: 20 ευρώ, φοιτητές: 10 ευρώ.

Θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης.

Τόπος: Κέντρο Ημέρας για το παιδί Λιθαράκι, Αδριανού 21 και Κόδρου, Ν. Ψυχικό.

www.champlacanien.gr

Πληροφορίες: 6973352048

Διάλεξη στο Γαλλικό Ινστιτούτο. "ΠΑΙΔΙΆ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΙ .Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΟΘΟΝΗΣ "+

_________________________________________________________________________________


ΚΥΚΛΟΣ «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ»

MICHAEL STORA: ΠΑΙΔΙΑ & ΕΦΗΒΟΙ: Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ «ΟΘΟΝΗΣ»
                                  TΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016, 19.00΄
Auditorium Theo Angelopoulos | Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος

Είσοδος ελεύθερη, ταυτόχρονη μετάφραση

Την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016, στις 19.00, το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδoς θα φιλοξενήσει στο Auditorium Theo Angelopoulos τον γάλλο ψυχαναλυτή Μικαέλ Στορά [Michaël Stora], ο οποίος θα παρουσιάσει την ομιλία «Παιδιά και έφηβοι: η γενιά της “οθόνης” – τα υπέρ και τα κατά», στο πλαίσιο της οποίας θα εξετάσει τη στάση των γονιών απέναντι στη σχεδόν εθιστική σχέση που αναπτύσσουν τα παιδιά και οι έφηβοι με τα κινητά, τα τάμπλετ, τα smartphones, τις κονσόλες και τους υπολογιστές που έχουν κατακλύσει τη ζωή μας. Τι ακριβώς συμβαίνει με τη γενιά της «οθόνης» και τις νέες διαδραστικές απολαύσεις; Πότε η ενασχόληση με την ψηφιακή απόλαυση είναι ανησυχητική; Πότε μπορούμε να μιλήσουμε για εξάρτηση; Πότε επίσης μπορεί το βιντεοπαιχνίδι να αποτελέσει μέσο θεραπείας για κάποιους νέους;



Ο Μικαέλ Στορά,

αποφεύγονταςνα ενοχοποιήσει στην ψηφιακή τεχνολογία για όλα τα δεινά της εποχής μας, θα αναφερθεί στους κινδύνους της ψηφιακής απόλαυσης, αλλά και στο γεγονός ότι οι νέοι μέσα από τις εικόνες, το διαδίκτυο και τα βιντεοπαιχνίδια έχουν βρει έναν τρόπο παράβασης, έναν τόπο απόδρασης όπου τολμούν να είναι αυτός ο άλλος τους εαυτός –άλλοτε προκλητικός, άλλοτε συνεσταλμένος–, αυτός ο υπό διαμόρφωση εαυτός που τους επιτρέπει να μετουσιώσουν την οδύνη της ύπαρξης.
Σκοπός του M. Στορά είναι να καθησυχάσει τους γονείς, παρουσιάζοντάς τους τη θετική πλευρά της οθόνης, και να τους απενοχοποιήσει, μιλώντας ακόμα και για την ευχαρίστηση που μπορούν να αντλήσουν από το παιχνίδι με τα παιδιά τους.

Μετά το τέλος της ομιλίας, θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό

Επιλογή ψυχοθεραπευτή

ΜΥΘΟΣ. Ο τίτλος του ψυχολόγου είναι ταυτόσημος με την ιδιότητα του ψυχοθεραπευτή

ΑΛΗΘΕΙΑ: Η τετραετής φοίτηση στα Τμήματα ψυχολογίας και η παρακολούθηση τρίμηνων-εξάμηνων ή ετήσιων σεμιναρίων δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν σοβαρό ψυχολόγο  να ανοίξει γραφείο και να αναλάβει ανθρώπους ως ψυχοθεραπευτης . Η ψυχοθεραπεία δεν είναι είδος πολυτέλειας . Είναι είδος πρώτης ανάγκης, και είναι πράγματι άδικο για τους ανθρώπους να χάνουν χρόνο ή χρόνια από τη ζωή τους δίπλα σε ημιμαθείς, σίγουρους για τον εαυτό τους  και άρα επικίνδυνους απόφοιτους σχολών ψυχολογίας.

Η ιδιότητα του ψυχοθεραπευτή πιστοποιείται από εταιρείες ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα, οι οποίες είναι με τη σειρά τους  αναγνωρισμένες από τις αντίστοιχες Ευρωπαϊκές Εταιρείες , που εκπροσωπούν  τις Σχολές Ψυχοθεραπείας (συστημική, ψυχαναλυτική,γνωσιακή κτλ). Μη διστάζετε να ρωτήσετε στο τηλέφωνο όταν θα κλείσετε το ραντεβού σας , σε ποιον σύλλογο ή εταιρεία ψυχοθεραπείας ανήκει ο Θεραπευτής στον οποίο απευθύνεστε. Αυτό να είναι το πρώτο σημείο που θα αναζητάτε όταν διαβάζετε το βιογραφικό ενός ψυχολόγου και όταν αναζητάτε γι΄αυτόν πληροφορίες στο διαδίκτυο.

Μην  εντυπωσιάζεστε από τις κορνίζες στους τοίχους. Αν δεν υπάρχει η κορνίζα της πιστοποίησης της ψυχοθεραπευτικής ιδιότητας του Ψυχολόγου, όλες οι άλλες κορνίζες είναι απλώς ντεκόρ.

Η επιλογή του ψυχοθεραπευτή είναι πολύ σπουδαία υπόθεση. Δεν είχα πραγματικά σκοπό να γράψω ένα άρθρο αυτής της θεματικής , έχω όμως αγανακτήσει και θυμώσει τόσο,  με τις πληροφορίες που έρχονται στη συνεδρία από  εμπειρίες θεραπευομένων  με "ειδικούς",   που αισθάνομαι την ανάγκη να επαναλάβω και από το δικό μου ιστολόγιο αυτά που αρκετοί συνάδελφοί μου,  έχουν επισημάνει σε δημοσιεύσεις τους.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Πρόληψης των Αυτοκτονιών

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

ώρα 09.30-15.30

• Τίτλος: Η πρόληψη των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών σε περίοδο κοινωνικο-οικονομικής κρίσης
• Τόπος: Αίθουσα συγκεντρώσεων του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών  Σεβαστουπόλεως 113, Αθήνα 115 26

10.00-11.40: Α’ Στρογγυλό τραπέζι
Προεδρείο: Β. Κονταξάκης, Δ. Πλουμπίδης
 Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά: επιδημιολογία, παράγοντες κινδύνου και 
προστατευτικοί παράγοντες - Β. Κονταξάκης
 Συναισθηματικές διαταραχές και αυτοκτονικότητα – Λ. Πέππου
 Ψυχώσεις – Διαταραχές προσωπικότητας και αυτοκτονικότητα - Κ. Παπλός
 Αυτοκτονίες στη διάρκεια της Ελληνικής οικονομικής κρίσης - Θ. Παπασλάνης
11.40-13.00: Β’ Στρογγυλό τραπέζι
Προεδρείο: Α. Δουζένης, Γ. Μουσσάς
 Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά σε παιδιά και εφήβους - Δ. Αναγνωστόπουλος
 Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά στους άντρες - Α. Δουζένης
 Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά στις γυναίκες –Σ. Σταμούλη
 Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά στους ηλικιωμένους – Ρ. Γουρνέλλης
13.00-13.20: Διάλειμμα 
13.20-15.15: Γ’ Στρογγυλό τραπέζι
Προεδρείο: Γ. Αλεβιζόπουλος, Α. Χαϊδεμένος
 Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά και τροχαία ατυχήματα: Υπάρχει σχέση; - Δ. Καραΐσκος
 Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά σε ασθενείς με σωματικά νοσήματα – Χ. Χριστοδούλου
 Προληπτικές Ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις - Κ. Κόλλιας
 Προληπτικές φαρμακολογικές παρεμβάσεις - Η. Τζαβέλλας 
 Ο ρόλος των ΜΜΕ και του διαδικτύου στην πρόληψη των αυτοκτονιών - Ο. Γιωτάκος 
15.15-15.30: Συμπεράσματα – Β. Κονταξάκης, Δ. Πλουμπίδης

Πέθανε το πρωί της 25ης Ιανουαρίου 2016 ο Θανάσης Τζαβάρας, σε ηλικία 77 ετών.

Πέθανε το πρωί της 25ης Ιανουαρίου 2016 ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θανάσης Τζαβάρας, σε ηλικία 77 ετών. Είχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1939, σπούδασε Νευρολογία-Ψυχιατρική στο Παρίσι και έπειτα από μια σύντομη περίοδο έρευνας στο επιστημονικό πεδίο της Νευροψυχολογίας, αφιερώθηκε στην Ψυχανάλυση και ειδικά στη Φροϋδική Σχολή του Λακάν.

Ο Θανάσης Τζαβάρας προτίμησε να μη μείνει στη Γαλλία. Επέστρεψε και εργάστηκε στην Ελλάδα για πάρα πολλά χρόνια, αναλαμβάνοντας, μαζί με άλλους, τον ρόλο και την ευθύνη να διαδώσει την ψυχαναλυτική σκέψη στη χώρα μας, τότε που η ψυχανάλυση ήταν για το ευρύ κοινό επενδεδυμένη με πολλές προκαταλήψεις και ασυνείδητες φαντασιώσεις που άγγιζαν τα όρια του μεταφυσικού. 
Η αντίσταση στην προσπάθεια διάδοσης τέτοιων ιδεών επέφερε –όχι αμελητέο- προσωπικό κόστος. Όμως, για τους ψυχαναλυτές όπως ο Θανάσης Τζαβάρας, αυτό το κόστος δεν αποτέλεσε εμπόδιο ή αιτία εγκατάλειψης της προσπάθειας, αλλά πρώτη ύλη για κατανόηση και δημιουργικότητα.
Η συνεισφορά του στην επιστημονική γνώση είναι τεράστια. Ενδεικτικά, θα πρέπει να αναφερθεί ότι, είχε δημοσιεύσει πάνω από 200 εργασίες σε ξενόγλωσσα επιστημονικά περιοδικά με κριτές, ενώ υπήρξε συγγραφέας έξι μονογραφιών και συνέβαλλε στην έκδοση πληθώρας άλλων βιβλίων και περιοδικών, όπως η σειρά «Τρίαψις Λόγος» των εκδόσεων Εξάντας (πόσα και πόσα πρωτοποριακά εγχειρήματα δεν είχε στεγάσει ο εκδοτικός οίκος της Μάγδας Κοτζιά). Ήταν, επίσης, ιδρυτικό μέλος του ψυχαναλυτικού περιοδικού Εκ των Υστέρων - από τα σπουδαιότερα ψυχαναλυτικά περιοδικά στη χώρα μας. Η βαθιά συνειδητοποίηση των περιορισμών που ενέχει η γνώση του επέτρεψε να αναστοχάζεται τη συνεκτικότητα των ψυχαναλυτικών εννοιών και να μπολιάζει την επιστημονική του σκέψη με ιδέες άλλων Σχολών της Ψυχολογίας, συνεισφέροντας σημαντικά στην εξέλιξη της ψυχαναλυτικής γνώσης.
Ο θάνατος ανθρώπων όπως ο Θανάσης Τζαβάρας αποτελεί, τουλάχιστον, στιγμή αυτοσυνειδησίας για την ψυχαναλυτική κοινότητα. Ήταν από εκείνους που γνώριζε καλά πόσο ευάλωτη, πόσο πεπερασμένη είναι η ανθρώπινη ύπαρξη, γι’ αυτό η ψυχαναλυτική του «ματιά» ήταν στραμμένη «προς τα έξω», στο παρόν, το οποίο προσπαθούσε να αποκωδικοποιήσει με βάση την ιστορικότητα των εκάστοτε κοινωνικών συνθηκών ώστε να προσφέρει ένα συνεκτικό ερμηνευτικό πλαίσιο για την κατανόηση της πραγματικότητας.
Η ψυχανάλυση για τον Θανάση Τζαβάρα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία, την κοινωνία και την αναγκαιότητα του παρόντος.
Θεωρούσε ότι η ψυχανάλυση δεν προχώρησε παράλληλα με τις ιστορικές και τις κοινωνικές συνθήκες, αλλά μέσα και μαζί με αυτές. Έτσι, χρησιμοποίησε την «εκ των υστέρων» θεώρηση όχι απλά για να προσεγγίσει την εξέλιξη του ψυχαναλυτικού κινήματος ως αυτόνομου οργανισμού, αλλά περισσότερο ως «σώματος» που, παρά τη «ρωμαλέα όψη» την οποία του έδινε η βαθιά γνώση για τον ψυχισμό του ανθρώπου, δεν έπαψε ποτέ να διατηρεί τη φθαρτότητά του.
Αυτό ακριβώς αντικατοπτρίζεται και σε αυτό που είχε ο ίδιος αναφέρει σε συνέντευξή του στο Βήμα της Κυριακής πριν από τέσσερα χρόνια, στις 25/9/2011:

Η απόλαυση της ζωής είναι ότι ζούµε. Η νίκη σε οποιοδήποτε στρατόπεδο δεν είναι τίποτε άλλο από το γεγονός ότι ζούµε. […] Η όποια προετοιµασία συνίσταται στο να ξέρουµε ότι έτσι κι αλλιώς είµαστε ευάλωτοι – που είµαστε, γιατί είµαστε θνητοί, και το µόνο ζώο που ξέρει ότι πεθαίνει είναι ο άνθρωπος.

 http://booksjournal.gr