Έτσι κ’ η αγάπη μας δε χάνεται ποτές. Όταν το στόμα σου μου λέει σ’ αγαπώ, δεν το λες εσύ- το λέν* μέσα σου χίλιες γενιές που σου μάθανε την αγάπη. Όταν το πούνε τα παιδιά μας κατόπι, σε χρόνια και χρόνια, εμείς πάλε μέσα τους θα το λέμε.
"Το ταξίδι μου"
Γ. Ψυχάρης (1888)
Αγκαλιασμένο ζευγάρι, θαμμένο πριν έξι έως πέντε περίπου χιλιάδες χρόνια ανακάλυψαν Ιταλοί αρχαιολόγοι κοντά στην πόλη Μάντοβα, στην βόρεια Ιταλία. Η Έλενα Μενότι, επικεφαλής της ομάδας των ανασκαφών, δήλωσε ότι
«πρόκειται για μια πολύ σπάνια περίπτωση», διευκρινίζοντας ότι «δεν έχει ξαναβρεθεί διπλή ταφή που να χρονολογείται στη νεολιθική περίοδο, πολλώ δε μάλλον δύο άνθρωποι που ετάφησαν αγκαλιασμένοι».
Η Ε. Μενότι εξέφρασε την πεποίθηση πως τα δύο άτομα, σχεδόν σίγουρα ένας άνδρας και μια γυναίκα, παρ’ όλο που αυτό πρέπει να επιβεβαιωθεί,
πέθαναν νέοι επειδή τα δόντια τους βρέθηκαν σχεδόν ανέπαφα και χωρίς φθορές. «Ασκώ αυτό το επάγγελμα επί 25 χρόνια. Ποτέ όμως δεν συγκινήθηκα τόσο, διότι αυτή η ανακάλυψη είναι κάτι το εξαιρετικό» δήλωσε στο Reuters η Ε. Μενότι.
Εργαστηριακά θα γίνει προσπάθεια να διευκρινιστεί η ηλικία του ζευγαριού τη στιγμή του θανάτου του, τι προκάλεσε το θάνατο, αν ήταν ξαφνικός θάνατος ή μια τελετουργική θυσία, αν πρόκειται για έναν άνδρα και μια γυναίκα ή για δύο άτομα του ίδιου φύλου και για πόσο χρονικό διάστημα παρέμειναν θαμμένοι. Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι έκριναν ότι
θα ήταν ιεροσυλία να χωρίσουν το ζευγάρι έπειτα από τόσα χρόνια και γι’ αυτό αποφάσισαν, αντί να συλλέξουν ξεχωριστά τα οστά, να αφαιρέσουν όλο το κομμάτι της γης, στο οποίο είναι θαμμένοι οι δυο νεκροί. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο εδώ και χιλιάδες χρόνια εναγκαλισμός του ζεύγους θα διατηρηθεί ως την αιωνιότητα.
Πηγή: in.gr (6/2/2007, 12/2/2007)
Το βρήκα στο περιοδικό
αρχαιολογία