Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Σκέψεις με αφορμή το δημοψηφισμα


Σε αυτό το ιστολόγιο η προσπάθειά μας είναι να καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους και να δίνουμε εργαλεία ώστε ο καθένας να κατανοεί καλύτερα τον εαυτό του εντός των συστημάτων στα οποία κινειται.
Αυτό θα επιχειρήσουμε να κάνουμε και με την ευκαιρία του δημοψηφίσματος.


Καλούμαστε   να τοποθετηθούμε απέναντι σε ένα δίλημμα το οποίο δεν είναι το πρώτο ούτε και θα είναι το τελευταίο στη ζωή μας. Θα τα αντλήσω τα δεδομένα από αυτά που λένε τα επίσημα χείλη που εκπροσωπούν τη χώρα και δεν θα μπω στον πειρασμό να διαβάσω πίσω από τις λέξεις.

Με δεδομένο   ότι κατά τους ιθύνοντες ό,τι κι αν ψηφίσουμε ,συμφωνία θα επιτευχθεί και μάλιστα  επώδυνη για τους Ελληνες ,θα επιχειρήσω μία ανάλυση ,  σε καμμία περίπτωση πολιτική ή οικονομική.Θα επιχειρήσω να αντιληφθώ την διεργασία της απόφασης ώς απότοκη της προσωπικής  ιστορίας του καθενός , μιας ιστορίας που κινεί βιοχημικές διαδικασίες μέσω της λειτουργίας του μεταιχμιακού συστήματος* του εγκεφάλου. Η ανάλυσή μου αφορά αφορά τον απλό λαό και σε καμμία περίπτωση εκείνους που εξυπηρετούν ποικίλα συμφέροντα και κινούνται στο παρασκήνιο.

Η ψήφος του Όχι λοιπόν είναι κατά τη γνώμη μου η ψήφος της αδρεναλίνης. Πολύ καλά γνωρίζουμε ότι όσοι  ψηφίζουμε Όχι, δεν ψηφίζουμε όχι στα μνημόνια , διότι όπως η κυβέρνηση έχει έγκαιρα ενημερώσει, το μνημόνιο είναι προϋπόθεση της συμφωνίας και η συμφωνία είναι προαπαιτούμενη της παραμονής στο Ευρώ την οποία η Ελλάδα επιθυμεί.

Αρα λοιπόν το Όχι έχει περισσότερο μία συμβολική παρά μία ρεαλιστική απόχρωση. Είναι η ψήφος που ενεργοποιείται από μηχανισμούς του εγκεφάλου όταν αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει τα ερεθίσματα ώς επικίνδυνα για την επιβίωσή του. Το μεταιχμιακό σύστημα αναλαμβάνει δράση και η αδρεναλίνη αναλαμβάνει να προετοιμάσει το σώμα για μάχη ή φυγή,  η γνωστή  fight or flight response

Η ψήφος του Ναι είναι κατά την άποψή μου η ψήφος της oξυτοκίνης. Πολύ καλά γνωρίζουμε ότι όσοι ψηφίζουμε  Ναι, δε σημαίνει  ότι επιθυμούμε  μνημόνια και  πολιτικές λιτότητας. Η ψήφος του Ναι έχει περισσότερο μία επίσης συμβολική, παρά μία ρεαλιστική απόχρωση. Είναι η ψήφος που επίσης προσδιορίζεται από το μεταιχμιακό σύστημα αλλά αυτή τη φορά από πυρήνες που έχουν αξιολογήσει τη μάχη ή τη φυγή ως αναποτελεσματική και έχουν προχωρήσει στην παραγωγή   οξυτοκίνης. Είναι η ορμόνη που είναι υπεύθυνη για να αντέχει ο οργανισμός τον πόνο και να αντιμετωπίζει με υπομονή τις δυσκολίες. Είναι η ορμόνη που εκκρίνεται στον τοκετό.

Η φύση έχει φροντίσει να αξιοποιεί και τους δύο αυτούς μηχανισμούς. Αν δούμε το σύνολο των Ελλήνων ως ένα σώμα  με την πολυφωνικότητα που χαρακτηρίζει ούτως ή άλλως τον καθένα από εμάς , αυτή η ισορροπημένη ποσοστιαία αναλογία του Ναι και του Όχι μάλλον καταδεικνυει ότι αυτές  οι δύο φωνές του Ελληνικού λαού είναι και δικές μας φωνές. Οι περισσότεροι από εμάς φαίνεται να έχουμε μέσα μας και το Ναι και το Όχι όπως έχουμε αδρεναλίνη και οξυτοκίνη στη φαρέτρα μας.

Ποια φωνή μας είναι αυτή που κάθε φορά επικρατεί?
 Είναι πολύ πιθανό ότι κάθε φωνή μάς παραπέμπει σε  πρόσωπα της οικογενειακής  και της εθνικής μας ιστορίας. Αν π.χ ένας κακοποιητικός πατέρας αγαπούσε πολύ το πεπόνι είναι πολύ πιθανό τα παιδιά του να το σιχαίνονται. Μεταθέτουν το συναίσθημα για τον πατέρα, στο φρούτο και έτσι κινδυνεύουν να αναγνωρίζουν  ως ξένη, μία δική τους φωνή. Αν τα ίδια πρόσωπα ήταν παιδιά άλλου πατέρα ενδεχομένως να έτρωγαν το πεπόνι με μεγάλη ευχαρίστηση.
 Όσο πιο αδιαφοροποίητοι είμαστε ως άνθρωποι τοσο δυσκολότερο, είναι να ξεχωρίσουμε ανάμεσα σε αυτό που είναι  δικό μας και σε εκείνο που προέρχεται από την ιστορία μας.
Ας αξιοποιήσουμε αυτό το δημοψήφισμά ως ευκαιρία αυτογνωσίας. Τουλάχιστον έτσι θα είμαστε όλοι κερδισμένοι.


* Ο όρος μεταιχμιακό σύστημα  αναφέρεται σε ένα σύνολο ανατομικών δομών  του εγκεφάλου που βρίσκονται μεταξύ του φλοιού και του υποθαλάμου.Το μεταιχμιακό σύστημα έχει σημαντικές λειτουργίες. Σχετίζεται με το έλεγχο των συναισθημάτων, της συμπεριφοράς και τους σκοπούς ενός ατόμου και φαίνεται να παίζει ένα σημαντικό ρόλο στη μνήμη και τη μάθηση. Συνδέει τη σύνθετη συμπεριφορά με πιο πρωτόγονη και ενστικτώδη συμπεριφορά και την εσωτερική ομοιόσταση μέσα από πληθώρα νευρικών συνδέσεων. (πηγή wikipedia)